อย่าขัดใจนิก ; thirty - two






"อึก...อื้อ เธอขา..."

"ขา ว่าไงคะ"

คำตอบรับที่เอ่ยกลับมาทำให้ร่างเล็กใจเต้นไม่น้อย ก็นะ ตั้งแต่รู้จักกันมาอีกคนเคยพูดคะขากับเขาซะที่ไหน เว้นแต่น้องสโนว์ที่อีกคนจะพูดด้วยบ่อย เขามองว่ามันน่ารักดี แต่วันนี้อีกคนพูดมันกับตัวเขาเอง ทำไมมันน่ารักเลยล่ะ มันเขินมากกว่า

ฮือ

"จะทำตรงนี้จริงๆหรอ"

"เปลี่ยนบรรยากาศไงครับ ผมเบื่อเตียงแล้ว"

"ตะ..แต่ว่า—"

"ชู่ววว แค่ครางหวานๆก็พอค่ะคนดี"

"อึก..อ๊าา" หยุดคำถามไว้เพียงเท่านั้นเพราะร่างสูงที่จู่โจมมาจนอ่อนระทวย มือใหญ่สัมผัสไปทั่วเอวบาง บีบเค้นจนมันขึ้นสี ค่อยๆถอดกางเกงนอนขาสั้นของคนใต้ร่างออกไป เหลือแต่เสื้อยืดตัวโค่งและชั้นในตัวบางที่ปกปิดร่างกายไว้เท่านั้น

ขาเรียวเริ่มแยกออกเมื่อมือหนาสัมผัสมาโดนส่วนอ่อนไหว ปากหยักก็ยังทำหน้าที่ได้ดี พรมจูบไปทั่วแผ่นอกบางที่มีเสื้อยืดปิดอยู่ ครอบปากลงบนยอดอกสวยผ่านเนื้อผ้า ดูดดึงราวกับว่าตัวเองเป็นทารกที่ต้องการดื่มนมแม่ จนเสื้อตัวบางเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย มือเล็กเลื่อนมาขยุ้มเบาๆที่กลุ่มผมสีเข้มระบายความเสียวที่อีกคนส่งผ่านมาให้

ใช้มือข้างที่ว่างถอดเสื้อยืดออกไปจากกายบาง แล้วลงไปฉกชิมยอดอกสีสวยตามเดิม โดยครั้งนี้ไม่มีเนื้อผ้ากั้นเหมือนกับครั้งก่อน

ปลายนิ้วหัวแม่มือกดลงคลึงผ่านผ้าชั้นในตัวบางแตะลงไปบนช่องทางสีสวย คนตัวเล็กสะดุ้งเหมือนกระแสไฟฟ้าช็อตเบาๆแต่ก็ยอมอ้าขาออกกว้างกว่าเดิมให้อีกคนเล้าโลมตนเองได้ง่ายขึ้น ปล่อยให้อีกคนได้เค้นคลึงอยู่แบบนั้นจนรู้สึกถึงความชื้นแฉะ

"แฉะออกมาข้างนอกเลยลูกแมว"

"ฮื่ออ"

ร่างสูงกดปลายนิ้วลงบริเวณกลางช่องทางรักจนเห็นว่ากางเกงชั้นในมันเปียกเป็นคราบเหนียวๆ เกี่ยวขอบชั้นในออกไปไว้ฝั่งหนึ่งก่อนจะใช้นิ้วตัวเองสัมผัสกับช่องทางชื้นแฉะนั้นโดยตรง คนตัวเล็กขยับสะโพกหานิ้วเรียวที่ค่อยๆแทงลึกเข้ามาในร่างกายอย่างลืมตัว ตอนนี้ความต้องการมันมีมากกว่าความเขินอาย ยิ่งอีกคนสัมผัสมากเท่าไหร่ ร่างบางก็ยิ่งอ่อนระทวยเท่านั้น เพราะร่างกายของเขา มันภักดีต่อร่างสูงเสมอมา

ปากอิ่มเผยออ้าออกเพื่อส่งเสียงครางออกไปเอาใจอีกฝ่าย ดวงตาใสแจ๋งที่หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำตาสีใสเนื่องจากแรงอารมณ์ก้มลงมองคนตัวโตที่ฝังใบหน้าหล่อลงกลางลำตัวของตัวเอง ปลายจมูกโด่งหยอกล้อกับส่วนอ่อนไหวจนมันตั้งลุกซู่

"คนเก่งพลิกตัวนอนคว่ำหน่อยครับ"

ทำตามทำสั่งอย่างว่าง่าย คนตัวเล็กพลิกตัวนอนค่ำ ต้นขาขยับชันกับพื้นแอ่นสะโพกขึ้นจนคนด้านหลังเห็นช่องทางที่ฉ่ำวาวไปด้วยน้ำเหนียวใสชัดเจน มือเล็กจิกหมอนเอาไว้เพื่อระบายความเสียดเสียวเมื่อคนที่สั่งเขาก่อนหน้านี้ฝังในหน้าลงมา มือใหญ่แบะก้นกลมทั้งสองข้างออกก่อนจะส่งปลายลิ้นไปแตะแผ่วเบาบนรูเล็ก ค่อยๆแทงเข้าออกทีละนิดสลับช้าเร็วจนคนโดนรังแกครางฮื่อขยับสะโพกเข้าหาตัวเขา

เก็บทุกหยาดหยดของน้ำที่หลั่งออกมาอย่างหื่นกระหาย มือใหญ่ฉีกชั้นในตัวน้อยออกอย่างใจร้อนก่อนจะส่งมือไปชักรูดส่วนอ่อนไหวด้านหน้าให้อย่างใจดี

"อื้อ...อ๊ะๆ อ๊า"

"อยู่นิ่งๆสิคนสวย"

"ไม่...ไม่ไหว มันเสียว...อ๊าา"

ถอนใบหน้าออกก่อนจะกดนิ้วเรียวเข้าไปทีเดียวถึงสามนิ้ว คว้านควงให้ช่องทางขยายออกเตรียมพร้อมรับกับอะไรที่ใหญ่กว่านี้ กระแทกนิ้วเร็วๆจนเกิดเสียงดังน่าอาย ยิ่งกดนิ้วเจ้าไปเท่าไหร่ น้ำสีใสก็ยิ่งออกมามากขึ้นเท่านั้น จนตอนนี้ต้นขาขาวเลอะไปด้วยน้ำที่พากันออกมาอย่างกับเขื่อนที่รองรับน้ำเอาไว้ไม่ไหว ร่างบางเสียวจนส่ายหน้าส่ายก้น ไม่นานร่างบางก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยออกมาเต็มเสื้อยืดตัวเองที่ร่างสูงเอามาวางรองไว้ป้องกันที่นอนเลอะ

ช่องทางคับแคบที่เริ่มขยายออกตอดรัดนิ้วเรียวอย่างบ้าคลั่ง ร่างสูงถอนนิ้วออกจนได้ยินเสียงน่าอายดังขึ้น หันไปจัดการถอดเสื้อผ้าออกเหลือไว้แต่เพียงชั้นใน คนตัวเล็กที่รู้หน้าที่ก็หันหน้ากลับมา ใบหน้าหวานแลบลิ้นออกมาโลมเลียส่วนกลางลำตัวอีกคนที่ขึ้นรูปสวยผ่านเนื้อผ้า ปลายจมูกเล็กก็ถูไถไปตามรูปทรงที่นูนขึ้น สร้างความพอใจให้อีกคนอย่างมาก

"อยากเล่นกับมันหรอครับ"

"อื้อ ได้มั้ย"

"เอาสิคนสวย"

ร่างสูงคุกเข่าให้คนตัวเล็กทำตามใจได้ถนัดขึ้น มือใหญ่ถูกส่งไปลูบบนกลุ่มผมนิ่มชื้นเหงื่อของคนรัก เสยผมหน้าม้าขึ้นจนเห็นในหน้าหวานที่กำลังปรนเปรอให้เขาอย่างชัดเจน

มือเล็กค่อยๆดึงกางเกงชั้นในสีเข้มลงช้าๆ จนสิ่งใหญ่โตภายในดีดผึ่งออกมาชนปากอิ่ม กระชากชั้นในออกจนมันขาดเช่นเดียวกับที่อีกคนทำของเขาขาดไป

ค่อยๆใช้ปลายลิ้นสีแดงสดแตะลงส่วนปลาย ตวัดโลมเลียทั้งแท่งจนแกนกายใหญ่เคลือบไปด้วยน้ำลาย ครอบปากลงกลืนกินส่วนใหญ่โตเข้าไปเท่าที่ตัวเองจะไหว ส่วนที่เหลืออยู่ด้านนอกปากเล็กก็ใช้มืดช่วย มือใหญ่ค่อยๆประคองหัวเล็กคุมจังหวะเข้าออก เงยหน้าสูดปากเสียว เพราะวันนี้คนตัวเล็กทำได้ดีกว่าทุกครั้ง ไม่มากไปจนเจ็บ ไม่น้อยไปจนเขารู้สึกเบื่อ

"ซี๊ดดด...คนสวยระวังฟัน"

"อื้มม"

ครางอื้ออึงในลำคอเพราะร่างสูงเริ่มขยับเอว แกนกายใหญ่ที่เข้าลึกไปจนเกือบถึงคอหอย แต่ปากอิ่มยังทำหน้าที่ได้ดี ห่อปากรอรับแรงกระแทกเข้ามา ไม่นานก็ปลดปล่อยออกมาเต็มปากเล็ก มีบางส่วนที่ไหลย้อยออกมาเปื้อนมุมปาก มือหนาก็เช็ดออกให้อย่างใจดี

"คายออกมั้ย ผมเปิดเต้นท์ให้"

หัวเล็กส่ายไปมาเบาๆ ก่อนจะกลืนทุกหยาดหยดลงไป เงยหน้ารับจูบแสนหวานแล้วค่อยๆเอนตัวไปด้านหลังจนกลายเป็นว่าตอนนั้นทั้งสองคนกำลังนอนทับกันอยู่

"อึก อื้อ!" อ้าขาออกให้อีกคนเข้ามาได้แนบชิดมากขึ้น แกนกายใหญ่ไร้เครื่องป้องกันค่อยๆสอดเข้าไปในช่องทางสีสวยที่เตรียมความพร้อมแล้ว อาจเป็นเพราะเราไม่ค่อยได้มีอะไรกันบ่อยนัก ช่องทางมันถึงได้แคบและเข้าไปได้ยากขนาดนี้

แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังพยายามสอดใส่เข้ามาจนสุด


"อ่าาา..."

"ยะ...อย่าเพิ่งขยับนะ มันแน่น"

"ครับ พี่เจ็บมั้ย"

"นิดหน่อย เหมือนมันใหญ่ขึ้นนะ เธอไปทำอะไรมา" มือสวยยกขึ้นลูบผมคนที่ซุกหน้าอยู่กับลำคอของตัวเอง เอวบางก็พยายามลองขยับดูก่อนเผื่อว่ามันจะหายเจ็บ แต่ก็ต้องล้มตัวลงมานอนเหมือนเดิมเพราะมันแน่นเกินกว่าจะขยับได้

"ไม่รู้ คิดถึงพี่มั้ง ไม่ได้กอดนาน"


"อึก อ๊ะ ขยับ...ขยับเลย พี่โอเคแล้ว" เมื่อได้ยินเสียงอนุญาต เอวสอบก็ค่อยๆขยับเข้าออกก่อนจะเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นอย่างที่ใจต้องการ คนตัวเล็กทีตอนแรกรู้สึกเจ็บก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวจนต้องร้องขอให้คนด้านบนกระแทกลำกายเข้ามาแรงๆ

"อื้อ เธอขาา...แรงๆ แรงกว่านี้อีกนะ อ๊าๆ"

"ซี๊ดดดด อ่า"

ร่างสูงถอดแกนกายออกจนร่างบางรู้สึกวูบโหวงเพราะส่วนที่เติมเต็มได้ถอดออกไป จับร่างบางให้พลิกตัวนั่งหันหลังในท่านั่งคุกเข่า ดึงแขนเล็กให้ค้ำลงบนพื้นเพื่อช่วยค้ำยันไม่ให้เสียหลักล้ม จับสะโพกอวบให้แอ่นขึ้นแล้วกดส่วนใหญ่โตเข้ามาจนเต็มลำในครั้งเดียว

"อ๊าา!"

เสยสะโพกขึ้นจนมันเข้าไปลึกมากกว่าเดิม ร่างบางเงยหน้าครางฮือด้วยความเสียว แอ่นสะโพกให้อีกคนเข้ามาได้ลึกขึ้น แรงกระแทกที่โถมเข้ามาจนมือทั้งสองข้างที่ค้ำยันเอาไว้เริ่มสั่น เอวบางขยับขึ้นลงเป็นจังหวะสวนกับคนด้านหลัง

"อึก...อื้ม อ๊ะ..อ่าา"

"ซี๊ดดด คนสวย คนสวยของผม" เสียงครางทุ้มต่ำดังขึ้นอย่างเพ้อๆ เสือกสนกายเข้าออกอย่างรุนแรงจนช่องทางรักเริ่มแดง

เสียงลามกน่าอายของกิจกรรมอย่างว่าดังขึ้นไปทั่วทั้งชายหาดอันเงียบสงบแห่งนี้ ไม่มีผ่อน ไม่มีเก็บเสียง เวลานี้คือเวลาแห่งความปลดปล่อย โชคดีที่ไม่มีใครอยู่บริเวณนี้ทำให้ทั้งสอง ทำทุกอย่างได้ตามใจตนเอง

 ลมหนาวๆพัดเข้าสู่ชายฝั่งแต่ไม่ทำให้คนสองคนรู้สึกสะท้านแต่อย่างใด เพราะต่างฝ่ายต่างมองความอบอุ่นให้แก่กันและกัน กองไฟกองน้อยที่ก่อนหน้านี้ลุกโชนสร้างแสดงสว่าง บัดนี้ใกล้จะมอดเต็มทีเพราะไม่มีใครคอยเติมเชื้อเพลิง จนทำให้แสงสว่างที่เหลืออยู่เพียงหนึ่งเดียวคือโคมไฟอันเล็กภายในเต้นท์เป็นแสงสว่างให้ในยามค่ำคืนนี้

___________

ไปต่อที่จอยลดานะคะคนดี

อย่าลืมเม้นให้ด้วยนะ

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น